15 เม.ย. 2551

ญาติๆ ก็ยังผลัดกันแวะมาให้กำลังใจเช่นเดิม และช่วงเช้าของวันนี้น้องก็จะดูปกติมากๆ ถึงแม้จะอดนอนมาหลายคืนแล้วก็เถอะ พอเริ่มตกเย็นอาการแพ้คลื่นไส้จนอาเจียนก็ออกมาอีกจนได้ นอนไม่ได้อีกเช่นเคย เพราะอาการร้อนวาบๆ ไปทั้งร่างกาย ที่แพทย์คีโมบอกว่าไม่มีอาการข้างเคียงนั้น สำหรับเราๆ ว่ามันทรมานจริงๆ เลยกับอาการแพ้ต่างๆ ที่เกิดขึ้นกับน้องๆ ก็พยายามจะสื่อให้พวกเราเข้าใจกับอาการเหล่านี้ทั้งหมด แต่เรื่องแบบนี้อาจจะลงเอยด้วยภาษิตที่ว่า “ไม่โดนกับตัว ไม่มีทางเข้าใจลึกซึ้งเด็ดขาด” คืนนี้น้องก็ไม่ได้นอนอีกเช่นเคย เพราะอาการร้อนและปวดที่ไขสันหลัง แต่น้องก็ยังใจสู้ เพิ่งจะเริ่มสู้สักตั้งกับโรคร้าย จะให้ยอมแพ้ง่ายๆ นั้นคงไม่มีทาง