2 มิ.ย. 2551

เนื่องจากมีไม่กี่โรงพยาบาลในประเทศไทยที่มีระบบฉายแสงแบบสามมิติ พวกเราก็เริ่มโทรตามโรงพยาบาลรัฐก่อนแน่นอน ซึ่งได้รับคำตอบว่า ค่าใช้จ่ายสำหรับสามมิตินั้นใกล้เคียงกันกับโรงพยาบาลเอกชน แต่โดยรวมแล้วทางโรงพยาบาลรัฐต้องใช้เวลาพอสมควร เพราะแพทย์จะต้องนำเรื่องเข้าบอร์ดเพื่อประชุมกันก่อนว่าคนไข้คนนี้จะทำการรักษาแบบนี้แล้วคุ้มค่ากันหรือไม่ คำพูดเหล่านี้เป็นคำพูดที่เราได้มาจากพยาบาล พวกเราจึงตัดสินใจไปคุยกับทางโรงพยาบาลเอกชน เพื่อให้ได้แนวไอเดียว่าการฉายแบบสามมิตินั้นเป็นเช่นไร เพื่อยืนยันข้อมูลที่พวกเราอ่านมาว่าเป็นจริง และพวกเราต้องการจะทราบว่า ถ้าเป็นแบบสามมิติจะต้องมีการเตรียมตัวอย่างไรบ้าง เพื่อพวกเราจะได้ใช้ในการประกอบการตัดสินใจ แต่เมื่อเราไปปรึกษาทางด้านสามมิติ พวกเราต้องยอมรับว่าข้อมูลของแพทย์ที่โรงพยาบาลนี้ค่อนข้างแน่น และสามารถตอบได้ทุกคำถามที่พวกเราสงสัย นอกจากนี้แพทย์ก็ได้อธิบายให้พวกเราว่า จะต้องใช้ระยะเวลาประมาณห้าวันในการออกแบบการฉายแสง ซึ่งเมื่อแพทย์ออกแบบเสร็จเรียบร้อยแล้ว แพทย์ก็จะใส่ข้อมูลลงคอมพิวเตอร์ที่ทำการฉายแสง ซึ่งฟังๆ ดูแล้วความแม่นยำนั้นจะมีมากกว่า เพราะจะมีการทำโมลล์(mold) และให้น้องอยู่ในตำแหน่งที่ฉายโดยเป็นจุดเดียวกันทุกๆ ครั้ง และพวกเรายังถามแพทย์เพิ่มอีกว่า ถ้าน้องไปฉายแบบสองมิติระหว่างรอแพทย์ออกแบบเสร็จแล้วเปลี่ยนมาเป็นแบบสามมิติได้หรือไม่ ท่านก็บอกว่าได้ เพราะท่านเข้าใจว่า พวกเราไม่อยากเลื่อนกำหนดการฉายออกไปอีก

เมื่อพวกเรามาปรึกษากันก็ค่อนข้างจะเห็นด้วยกับการฉายแบบสามมิติ แต่เพราะว่าพวกเราไม่อยากเลื่อนกำหนด พวกเราจึงตัดสินใจว่าพวกเราจะไปฉายแบบสองมิติก่อนซักประมาณสามครั้ง และพวกเราจะไปพบแพทย์เกี่ยวกับการฉายแบบสามมิติ เพื่อให้แพทย์คีโมของเราเห็นชอบด้วย และแพทย์คีโมของน้องจะกลับมาวันที่ 5 มิถุนายนนี้