การต่อสู้กับมะเร็งปอดของพิมลมาลย์

ครอบครัวใหญ่ที่มีพี่น้องมากและพ่อแม่ ใครจะเชื่อว่าครอบครัวของเราเป็นครอบครัวใหญ่ที่มีแต่ความสุขมาตลอด ทุกวันอาทิตย์คนในครอบครัวก็จะใช้เวลาอยู่ด้วยกันทั้งวัน ทานข้าวกันไปพูดคุยกันไป ถกเถียงและแลกเปลี่ยนความคิดเห็นเรื่องต่างๆ มากมาย พวกเราเชื่อในเรื่องของการให้ ดังนั้นทุกคนในครอบครัวถึงเชื่อเสมอว่าวันอาทิตย์คือ วันๆ หนึ่งที่พวกเราจะให้กับคนที่พวกเรารัก ถึงแม้แต่ละคนจะต่างวัย ต่างความคิด...เพียงแต่วันนั้นพวกเราก็ต้องการเพียงแค่อยู่ด้วยกัน

ไม่เพียงแค่วันอาทิตย์เท่านั้นที่พวกเราจะใช้เวลาอยู่ร่วมกัน ทุกๆ เย็นพวกเราก็จะนั่งกินข้าวเย็น ดูหนัง เล่าเรื่องของตัวเองในวันนั้นๆ และทุกวันเสาร์ตอนเย็นพวกเราก็จะทานมื้อเย็นด้วยกัน พี่น้องเป็นกำลังใจให้กันเสมอ ช่วยกันคิดช่วยกันทำเสมอ

เพียงแต่ว่าเดือนธันวาคม 2551 ซึ่งปกติน่าจะเป็นเดือนแห่งความสุขของพวกเราในครอบครัวกลับกลายเป็นช่วงเวลา โศกนาฏกรรมของครอบครัวเรา ที่พวกเราต้องสูญเสียแก้วตาดวงใจของพวกเรา โดยที่ไม่ได้มีใครในครอบครัวเตรียมรับกับเหตุการณ์เช่นนี้ เพราะว่าโรคร้ายได้พรากพี่น้องของเราไปอย่างรวดเร็วและกะทันหัน

พิมลมาลย์เป็นลูกคนที่สองของครอบครัว อายุเพียงสามสิบต้นๆ เธอเป็นคนมีอารมณ์ขัน ร่าเริง ยิ้มแย้มอยู่เสมอ ฉลาด มองโลกในแง่ดี ไม่เคยยอมแพ้กับอุปสรรคต่างๆ ในชีวิต แต่ภายในเธอเป็นคนอ่อนไหวที่ใส่ใจในทุกๆ คนที่อยู่รอบข้าง ถ้าเธอทำประโยชน์อะไรให้ใครได้ เธอไม่เคยแม้แต่จะนิ่งเฉย โอบอ้อมอารี กตัญญูกตเวที รักพี่น้อง และเพื่อนฝูงมาก ความดีในตัวของเธอนั้นมากจนไม่สามารถจะพรรณนาออกมาได้หมด แต่แล้วความโชคร้ายก็มาเยือนเธอ เพราะว่าวันที่ 4 เมษายน ผลทางการแพทย์ก็ออกมาว่าเธอเป็นโรคร้ายยอดนิยม “โรคมะเร็งปอด” เป็นมะเร็งปอดที่เกิดกับผู้หญิงที่ไม่เที่ยว ไม่สูบบุหรี่

เมื่อเธอทราบแต่เพราะเธอเป็นคนเข้มแข็ง เธอตัดสินใจที่จะกัดฟันสู้และจะรับการรักษาไปพร้อมกับกำลังใจของคนในครอบ ครัว ญาติมิตรและเพื่อนฝูง ซึ่งจริงๆ แล้วเธอเริ่มไปพบแพทย์เกี่ยวกับอาการไอของเธอตั้งแต่กลางเดือนมีนาคม แต่เป็นเพราะแพทย์วินิจฉัยผิด และให้การรักษาที่ผิดจนทำให้เธออยู่ในระยะลุกลาม ซึ่งยากแก่การรักษา แต่เธอก็ไม่เคยถือโทษโกรธอะไรแพทย์คนนั้น ทุกๆ ครั้งที่เพื่อนฝูงมาเยี่ยมหรือแม้กระทั่งญาติ เธอกลับเล่าออกมาเป็นลักษณะขำขัน เธอเป็นผู้หญิงที่มีใจสู้ อดทนอย่างมาก ชีวิตคนเราจะต้องมีความหวัง เพราะความหวังจะสามารถทำให้ฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆ ไปได้ ตลอดเวลาแปดเดือนและสองวันที่เธอต่อสู้กับโรคร้ายนี้มาเธอไม่เคยยอมแพ้กับ โรคร้ายเลย เพราะเธออยากจะทำเพื่อทุกคนที่เป็นกำลังใจให้เธอ เธอไม่ยอมแพ้เพื่อคนที่เธอรักแม้แต่วินาทีสุดท้ายที่เธอจากไป

ทุกคนในครอบครัวเฝ้าหวังว่า "ปาฎิหาริย์" จะเกิดขึ้นในครอบครัวของเราตลอดมา ทุกคนอยากจะขอบคุณในความอดทนของเธอที่ต่อสู้กับโรคร้ายมากับพวกเราจนถึง วินาทีสุดท้าย พวกเราอาจจะเห็นแก่ตัวที่พยายามผลักดันให้เธอต่อสู้กับตัวโรคร้ายด้วยความ ทรมานทางกายด้วยการรักษาแบบเคมีบำบัดมาตลอดแปดเดือน แต่เธอมิเคยปริปากทำให้คนในครอบครัวไม่สบายใจเลย ความตั้งใจสุดท้ายของเธอก่อนที่เธอจะจากไปนั้นคือเธอต้องการจะอุทิศตนให้กับ คนเป็นโรคร้ายนี้ และเธอตั้งใจจะสื่อในทุกๆ ประสบการณ์ที่เธอประสบมาให้เป็นอุทาหรณ์ให้กับทุกๆ คน เพื่อเป็นแนวทางในการตัดสินใจในการรักษา

ถ้อยคำที่เธอเก็บไว้ในมือถือเพื่ออ่านให้กำลังใจตัวเอง

 

"ทุกสิ่งจะต้องดีขึ้นเองเมื่อเวลาผ่านไป
ทุกอย่างย่อมมีการเปลี่ยนแปลงเสมอๆ
ขอเพียงแต่ให้คุณรอ อย่าใจร้อน อย่า
เพิ่งยอมแพ้ สิ่งแย่ๆ ที่ทำร้ายคุณอยู่ก็
จะหมดอายุไขและ ค่อยๆ ไปจากคุณ
ฟ้าหลังฝน มันมักจะปลอดโปร่ง"

 

เพราะความเป็นคนดีของเธอ และที่เธอบำเพ็ญเพียรศีลต่างๆ มาตลอดชีวิตและมากที่สุดในช่วงแปดเดือนที่ผ่านมา ทุกคนในครอบครัวและเพื่อนฝูงได้แต่หวังว่า ความดีเหล่านั้นของเธอ จะทำให้เธอไปสู่ดินแดนที่ใครๆ ก็เรียกว่า “สวรรค์”

ความคิดเห็น

ในความรู้สึกส่วนตัว  การถ่ายทอดความรู้สึกประสบการณ์นี้  เป็นสิ่งที่มีคุณค่ายิ่งสำหรับคนหลาย ๆ คน  ได้ทั้งข้อคิด, ตระหนักของการใช้ชีวิตอย่างไม่ประมาท, ทางเลือกในการรักษา, ความรัก และ ความผูกพัน  ขอให้ความตั้งใจในการหาข้อมูลที่เป็นประโยชน์ต่อคนหลาย ๆ คน ดังกล่าวบรรลุผลและวัตถุประสงค์  และขอขอบคุณเจ้าของเวปไซต์นี้  ที่ทำให้เราได้ข้อคิดในการใช้ชีวิตและเดินทุกย่างก้าวอย่างไม่ประมาท  ขอให้คุณได้รับแต่ิสิ่งที่ดี ๆ เข้ามาในชีวิต  ขอให้พระคุ้มครองคุณด้วย

รักและคิดถึง

ได้ผ่านเข้ามาเจอโดยบังเอิญ เข้าใจว่าเจ้าของ Blog คงต้องการถ่ายทอดข้อมูลเพื่อเป็นประโยชน์กับสาธารณชน ขออนุโมทนาด้วย ขอบุญกุศลที่คุณได้ทำ จงเป็นปัจจัยให้คุณถึงพร้อมในทุกสิ่ง และเจริญในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไป

muansuk (rb.515)

ขอแสดงความเสียใจกับสมาชิกครอบครัวและผู้เป็นที่รักทุกท่าน

ครอบครัวเราเองก็กำลังเดินทางมาถึงจุดเดียวกับคุณ

แม่เราพบโรคร้ายที่ปอดซ้าย ระยะ 3 เมื่อเดือน 5 ปี 09 แพทย์ได้วินิจฉัยตามแบบฉบับคือ 6 เดือนเท่านั้น

ตอนนี้ เดือน 12 ปี 09

อาการไม่ได้ลุกลามไปส่วนอีก หลังจากรับการคีโม1 คอร์ส

การรัษษาชุด 2 กำลังเริ่มต้นขึ้น ด้วยยา Tarceva

แม่กำลังใจดี เข้มแข็ง บ่นนิดๆ หน่อยๆ เกี่ยวกับความไม่สบายตัวตามอาการ แต่ไม่ท้อแท้

เราเป็นห่วงเรื่องการกิน ที่ยังคงดำเนินไปตามความเคยชิน และความไม่ชั่งกินเป็นทุนเดิม

เราภาวนาให้แม่มีสุขภาพแข็งแรงและผลการรักษาเป็นไปในทางบวก (ที่ทุกคนแอบหวัง)

เราคิดถึงวาระสุดท้าย เหมือนที่คุณพบ

เราภาวนาให้ผู้ป่วยทุกๆ ท่าน มีคุณภาพชีวิตที่ดี สุขภาพจิตดี และอยู่บนโลกนี้อย่างมีความสุขตราบเท่าที่มีลมหายใจ

 

ขอเป็นกำลังใจให้ทุกๆ ท่าน

mabo ลูกแม่

 

ขอแสดงความเสียใจและเป็นกำลังใจให้ค่ะ

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ
-เป็นความตั้งใจอย่างมากที่ต้องการหาเว็บไซต์ที่ให้ข้อมูลประสบการณ์การดูแลและรักษาผู้ป่วยมะเร็งปอด เพราะมีคนในบ้านเพิ่งพบว่าป่วยเป็นโรคนี้ เคยเห็นความทุกข์ทรมานจากการให้เคมีจากการบอกเล่าหรือภาพแสดงในทีวีเท่านั้น ตัดสินใจไม่ได้ว่าจะรักษาแบบไหน ที่ไหน อย่างไร จะเจ็บไหม จะทนได้หรือ มีแต่คำถามมากมาย
-เมื่ออ่านแล้วคนป่วยทำแบบนี้จะรู้สึกแบบนี้หรือ ในฐานะคนดูแลจะเข้มแข็งได้เท่านี้ไหม จะต้องทำให้มากกว่านี้
-ต้องขอขอบคุณที่ได้จัดทำเว็บไซต์นี้ค่ะ เวลาที่ใครให้อะไรดีๆจะซาบซึ้งจนพูดไม่ออก คงเข้าใจความรู้สึกกันนะคะ

เสียใจกับคุณ ๆ ด้วย สำหรับดิฉันเจอกับตัวเอง แต่มันรวดเร็วมาก คือไม่มีการทราบล่วงหน้า พอพาแม่มาส่งโรงพยาบาลรามา เพียงวันเดียว เราก็ไม่ได้ยินเสียงแม่อีกเลย คือแม่เป็นมะเร็งปอด แต่ไม่มีการเตือนล่วงหน้า วันที่แม่ป่วย คือหายใจไม่ออก เท่านั้นเอง และส่งฉุกเฉิน แต่คุณรู้ไหมว่า รามาบอกไม่มีเครื่องช่วยหายใจ พอผ่านไป 1 วัน แม่ทรุดเพราะช๊อค ทีนี้มีห้อง ICU แต่พออยู่ได้ 1 วัน หมอบอกไม่มีทางรักษา รอเวลา พอไม่มีทางรักษา เขาย้ายแม่มารวมในห้องรอความตาย และก็เปลี่ยนอุปกรณ์ที่แม่เคยใช้ออกหมด ทำให้แม่ทรมานมา พอถาม เขาตอบว่า มีคนที่จำเป็นมากกว่า แล้วเขาก็ปล่อยให้แม่ทรมาน ไม่มีคนดูแล เช็ดตัว เช็ดหน้าก็ไม่มี เยี่ยมนานก็ไม่ได้ ถ้าพวกคุณเจอ คุณจะงงกับโรงพยาบาลนี้ ที่ใคร ๆ ก็กระเสือกกระสนจะมาขอความช่วยเหลือ

ขอขอบคุณสำหรับการแบ่งปันประสบการณ์ และความรู้ต่างๆ ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัย จงอวยพรและคุ้มครองให้คุณและครอบครัว มีอายุ วรรณะ สุขะ พละ ด้วยเทอญ

ขอบคุณสำหรับข้อมูลดีๆเพื่อเป็นแนวทาง ในการดูแลตัวเองค่ะ

แสดงความคิดเห็น

Filtered HTML

  • To post pieces of code, surround them with <code>...</code> tags. For PHP code, you can use <?php ... ?>, which will also colour it based on syntax.
  • Web page addresses and e-mail addresses turn into links automatically.
  • You may quote other posts using [quote] tags.
  • Allowed HTML tags: <a> <em> <strong> <cite> <blockquote> <code> <ul> <ol> <li> <dl> <dt> <dd>
  • Lines and paragraphs break automatically.

Comment Input

  • Web page addresses and e-mail addresses turn into links automatically.
  • Allowed HTML tags: <a> <em> <strong> <cite> <code> <ul> <ol> <li> <dl> <dt> <dd> <p> <img> <center> <font> <u> <br/>
  • Lines and paragraphs break automatically.

Plain text

  • No HTML tags allowed.
  • Web page addresses and e-mail addresses turn into links automatically.
  • Lines and paragraphs break automatically.