19 ก.ย. 2551

เช้านี้พวกเราต้องรีบไปโรงพยาบาลรัฐเพื่อไปพบแพทย์คีโม วันนี้ที่หน้าห้องของแพทย์คีโมมีคนไข้ไม่มากนัก แต่ก็ยังมีอยู่หลายคน เมื่อถึงคิวน้องพบแพทย์คีโม ท่านก็ถามคำถามเดิมๆว่าเลือดเท่าไหร่แล้ว เราจึงยื่นผลตรวจเลือดให้ แพทย์คีโม ท่านก็อ่าน และก็หันมาบอกว่าแพทย์คงให้ยาเท่าเดิมก่อน จากนั้นแพทย์คีโมก็หันกลับไปเขียนใบสั่งยาและยื่นให้เลขาของท่าน

เลขาของแพทย์คีโมก็หันไปใส่ข้อมูลใบสั่งยาลงคอมพิวเตอร์ และยื่นใบสั่งยาให้เราเพื่อไปเดินเอกสารต่อ เราก็เริ่มต้นด้วยที่ประชาสัมพันธ์ที่ตึกก่อน ครั้งนี้เราไม่ลืมที่จะย้ำสามรอบว่าขอเป็นให้ยาคีโมที่ตึกนี้ และเมื่อได้ใบเอกสารแล้วก็รีบไปที่ห้องการเงินต่อ ซึ่งห้องการเงินบอกให้เรารอห้องยาใส่ข้อมูลก่อน เราจึงรีบขอใบไปให้ที่ห้องยาอีกตึกเพื่อให้เขาใส่เลย น้องจะได้ไม่ต้องรอนาน และหลังจากที่ได้ราคาที่ห้องยาก็กลับมาที่ตึกเดิม และไปที่ห้องการเงิน เมื่อชำระเงินเสร็จก็วิ่งกลับไปที่ห้องให้ยาคีโมเดิมที่มีเพียงแต่เก้าอี้เอนให้คนไข้นั่งใส่ยาคีโม เนื่องจากเรารู้วิธีเดินเอกสารแล้ว จึงทำให้เสียเวลาในการเดินเอกสารประมาณหนึ่งชั่วโมง และเราก็รอจนมั่นใจว่าน้องไม่มีปัญหาในห้องให้ยาคีโมแล้ว ประกอบกับพยาบาลไล่แล้ว เราจึงออกมารอที่หน้าห้องให้ยาคีโมอีกชั่วโมงกว่า เพราะว่าน้องต้องรอคิวเก้าอี้ว่างถึงจะให้ยาได้ ซึ่งรอประมาณสิบห้านาทีได้

หลังจากได้ยาเรียบร้อยแล้วน้องก็ออกมา และพวกเราก็ตรงกลับบ้านกันเลย ซึ่งวันนี้น้องก็ต้องอดอาหารทั้งวัน เพื่อป้องกันไม่ให้มีอาการอาเจียน น้องจึงทานขนมปังกรอบไปประมาณสี่ถึงห้าชิ้นแทนอาหาร เพราะน้องไม่อยากทรมานจึงต้องยอมอดอาหารแทน วันนี้ก็ผ่านพ้นไปด้วยดี