20 พ.ย. 2551- คืนสุดท้ายของการอยู่บ้าน

เช้านี้น้องตื่นเช้าขึ้นมาใส่บาตรเหมือนปกติที่เคยทำ จากนั้น พวกเราจึงเตรียมตัวไปพุทธมณฑลกัน ซึ่งประมาณเจ็ดโมงเช้า น้องทานยาคีโมเหมือนเดิม พวกเราไปถึงประมาณเจ็ดโมงกว่าน้องจึงได้สูดอากาศดีๆ น้องจึงเดินออกกำลังกายประมาณชั่วโมงหนึ่ง หลังจากนั้นน้องนั่งสมาธิอีกหนึ่งชั่วโมง และพวกเราจึงกลับบ้านเพื่อพักผ่อน

แต่น้องก็เริ่มทานข้าวเที่ยงได้น้อยลง เพราะน้องเบื่ออาหารและในปากของน้องเป็นแผล และในช่วงเย็นน้องทานข้าวเย็นได้เพียงอีกสามคำ และทานยาไม่ได้อีก น้องเริ่มรู้สึกทรมานจากการทาน ไม่ว่าจะเป็นยาหรือเป็นอาหาร น้องไม่สามารถกลืนลงไปได้ ซึ่งวันนั้นน้องเครียดมากๆ และบอกเราว่าน้องไม่อยากทานยาคีโม Iressa ตัวใหม่นี้แล้ว น้องรู้สึกว่า มีอาการแปลกๆจากการทานยาคีโมตัวใหม่นี้ และคิดว่าถ้าต้องทานยาคีโมนี้ และทำให้น้องต้องมีอาการแบบนี้ทุกวัน น้องคิดว่าอีกไม่นานร่างกายน้องจะทรุดหนักลงไปแน่ๆ

ที่แย่ที่สุดคือ คืนนั้นน้องไม่สามารถนอนทั้งคืน ถึงแม้ว่าน้องจะทานยานอนหลับ น้องก็ไม่สามารถนอนได้ และนอกจากนั้น น้องยังไอออกมาเป็นเลือดใส่ถุงก๊อบแก๊บเป็นถุงๆ แต่น้องยังใจสู้ไม่ได้ท้อแท้เลย และคิดไม่ถึงว่าคืนนี้จะเป็นคืนสุดท้ายที่น้องจะได้อยู่ที่บ้าน ซึ่งเป็นคืนที่น้องทรมานจากตัวยาคีโม Iressa มากๆ การที่ปกติไอก็เหนื่อยมากพอแล้ว แต่น้องยังไอออกมาเป็นเลือดอีก