30 พ.ย. 2551

แพทย์คีโมมาแต่เช้าเช่นเดิม และถามน้องว่าทานยาคีโมหรือยัง น้องจึงบอกไปว่ายังไม่ทาน แพทย์คีโมจึงบอกว่าให้คุณพ่อมาพบหน่อยในวันนี้ที่ห้องตรวจของแพทย์คีโม เรื่องเวลาแพทย์จะเป็นคนให้พยาบาลมาบอกอีกครั้ง น้องสาวจึงบอกแพทย์คีโมไปว่า คุณพ่อยังป่วยอยู่ แพทย์คีโมยืนยันว่าให้ญาติคนอื่นไปพบแล้วกัน น้องสาวเลยบอกว่าเดี๋ยวจะให้น้องชายไปพบแทนคุณพ่อ แพทย์คีโมให้พยาบาลมาบอกว่าตอนสิบโมงเช้าให้น้องชายไปพบด้วย เราจึงรีบหันไปมองที่นาฬิกาดูว่าเป็นเวลากี่โมงแล้ว เราจึงได้แต่งงๆ เพราะตอนนั้นเป็นเวลาเก้าโมงสิบห้านาทีแล้ว เราจึงฝากผู้ช่วยพยาบาลออกไปบอกแพทย์คีโมว่านัดกะทันหันสี่สิบห้านาทีแบบนี้ น้องชายคงมาไม่ทัน เพราะบ้านเราไม่ได้อยู่ติดโรงพยาบาล น้องชายจะมาได้ทันทีเช่นนั้น

แพทย์ทางหัวใจมาเยี่ยมตรวจน้อง เข้ามาเห็นพวกเรากำลังออกกำลังกายยกขากันอยู่ในเตียง แพทย์ทางหัวใจยังแซวน้องเลยว่าทำกายภาพบำบัดกันหรือ น้องยังคงถามแพทย์ทางหัวใจด้วยคำถามเดิมๆ ว่า น้องมีน้ำที่ปอดหรือไม่ มีที่ปอดข้างไหน แพทย์ทางหัวใจบอกว่ามีอยู่ที่ปอดซ้าย น้องก็ไม่ได้ซักอะไรต่อมาก

ทุกๆ คนมาเยี่ยมน้องเหมือนเดิม น้องยังพูดคุยได้เช่นเดิม แต่พอช่วงเย็นๆ น้องเริ่มเพลียและขอปิดตาบ้างในช่วงที่ไม่มีใครมาเยี่ยม และช่วงเย็นน้องเริ่มรู้สึกเหนื่อยมากขึ้น แต่ก็ยังพอช่วยเหลือตัวเองได้เหมือนปกติ